'The ring of fire'

Nog half in dromenland zitten we naast elkaar op de rand van ons bed als we ineens een krakend geluid horen, er lijkt iemand over het dak te lopen. Een seconde later begint de grond onder onze voeten te bewegen en horen we de muren kraken. “Aardbeving!” roepen we naar elkaar en springen uit bed. Voor we het weten is het alweer gestopt waarna Gabrielle naar het raam loopt en richting zee kijkt. Verschrikt draait ze zich om: “Tsunami?”.

Het is alweer even geleden sinds ons laatste blog maar we bevinden ons nog altijd op het eiland Bali, in het prachtige Indonesië. Nadat we eind juli het Engelse examen hadden afgelegd hebben we letterlijk ‘met angst en beven’ op de uitslag gewacht, we werden opgeschrikt door een aantal stevige aardbevingen.

Om de ellende rond het getroffen gebied niet op te zoeken besloten we om ons originele plan, om naar Lombok te gaan, te laten varen. Daarnaast probeerden we niet al te veel aan de uitslag van het examen te denken en de zinnen wat te verzetten. We brachten de dagen na het examen door in Ubud samen met Frank, een jongen die we in Brunei hadden ontmoet. Hij bracht ons op zijn beurt weer in contact met Shirley en Olaf die hij in Loas had ontmoet.

Het waren hele gezellige dagen waarin we samen een dansritueel bezochten en genoten van de omgeving rondom Ubud. Helaas kwam er voor Leander een abrupt einde aan deze gezelligheid vanwege een opgepikt buikgriep-virus.

Nadat Leander een dag in bed had doorgebracht werden we die avond opgeschrikt door een nieuwe aardbeving en deze was duidelijk sterker dan de vorige. De aarde begon enorm te schudden en we renden snel naar de binnenplaats van onze Airbnb waar we de eigenaresse tegen kwamen. Ze was lichtelijk in paniek en velen mensen met haar die de straat op waren gerend en begonnen te bidden: "By jove, by jove" luidde hun gemeenschappelijke kreet, wat zoiets betekend als ‘oh mijn god, oh mijn god’.

Na ongeveer een minuut werd het weer rustig en keerden we terug naar onze kamer. Op dat moment wisten we nog niet dat het epicentrum zich op het eiland Lombok bevond en dat de beving daar veel schade had veroorzaakt. Later bleek dat zeer veel mensen om het leven waren gekomen en nog veel meer mensen gewond waren geraakt of hun huis hadden verloren.

Vanaf dat moment hielden we het nieuws scherp in de gaten maar van de chaos op Lombok kregen wij op Bali (gelukkig) weinig mee.

Nadat Leander weer was opgeknapt besloten we een aantal dagen later met de boot richting het kleine eilandje Nusa Penida te vertrekken, wat iets ten oosten van Bali gelegen is. De boottocht verliep onstuimig omdat de zee behoorlijk ruw was. Daarnaast boorde de schipper zijn boot met enige regelmatig dwars door een golf heen maar gelukkig was de boot afgesloten en verdwenen de grote golfen zeewater over het dak van de boot.

Enkele ogenblikken later beseften we ons echter dat onze backpacks op het dak waren geplaatst en toen we naar de achterzijde van de boot keken werd onze vrees werkelijkheid, grote hoeveelheden water gutsten van het dak. Ja, die backpacks waren doorweekt, dat was zeker.

Aangekomen op Nusa Penida namen we de zeiknatte backpacks op onze rug en regelden we een taxi naar ons guesthouse. Ondanks deze onaangename verrassing was het heerlijk om de drukte van Bali even te kunnen ontvluchten en we genoten dan ook met volle teugen van het kleine eilandje. We verplaatsten ons per scooter over de slechte wegen en bezochten een aantal prachtige rotskusten.

We klommen regelmatig via steile gammele trappen langs de rotswand naar beneden om een klein strandje te bereiken.

In de dagen die volgden maakten we een paar mooie ritten over het eiland en bezochten we nog een aantal mooie natuurlijke bezienswaardigheden.

Helaas werd Gabrielle kort daarna ook door een buikgriep geveld en waren we genoodzaakt om een dag in het guesthouse te blijven.

Langzaam maar zeker kwam de dag dichterbij dat de uitslag van de toets bekend zou worden gemaakt. De spanning nam toe en op 10 augustus was het zover, we openden de website en voerden onze gegevens in. Snel daarna werden we teleurgesteld door de cijfers die op het scherm verschenen, we hadden gemiddeld genomen een 6 en een 7 gescoord. Niet slecht, maar het was helaas onvoldoende om toegelaten te worden tot de universiteit van Zuid-Australië.

Ondanks dat we deze uitslag hadden ingecalculeerd waren we toch wel teleurgesteld. We waren er op den duur, achteraf tegen beter weten in, in gaan geloven dat het misschien wel voldoende zou zijn. Helaas was dit niet het geval en vrij snel daarna probeerden we de knop om te zetten en ons op het 'herexamen' te richten. We schreven ons in en besloten de volgende dag weer terug te gaan naar Sanur, Bali te gaan en ons aldaar zo goed mogelijk op het nieuwe examen voor te bereiden.

Nadat we contact hadden opgenomen met de Duitse eigenaar bleek dat we onze intrek konden nemen in het appartement waar we ons vorige keer ook op het examen hadden voorbereid. Daarnaast namen we contact op met een docent Engels en spraken met hem af om zus uur per week bijles te nemen verdeeld over drie sessies. De volgende ochtend stapten we weer op de boot richting Bali.

Nadat we op Bali waren aangekomen werden we de daaropvolgende ochtend opnieuw opgeschrikt door een aardbeving.

Het drong langzaam tot ons door dat we ons inderdaad in de ‘Ring of fire’ bevinden. Dat is een beschrijving van een geografische ring waar aardplaten over elkaar schuiven en er sprake is van grote vulkanische activiteit. Er is sinds jaar en dag veel tektonische onrust rond deze ring en de mensen zijn er hier, in tegenstelling tot ons, behoorlijk aan gewend geraakt, zo lijkt het althans.

Inmiddels hebben we nu zo’n zeven tot acht stevige aardbevingen gevoeld welke voor ons gelukkig zonder gevolgen zijn gebleven. Heel anders is dat natuurlijk voor de vele mensen op het eiland Lombok waar het momenteel een grote puinhoop is. Er worden hier op Bali gelukkig een aantal initiatieven gestart om de slachtoffers van de aardbevingen te ondersteunen en hopelijk gebeurt dat ook op andere plaatsen.

Zoals gezegd zijn we druk bezig met de voorbereidingen op het nieuwe examen en zullen we ons volgend weekend opnieuw melden bij de IELTS-locatie voor deelname. We hopen dat het ons deze keer beter zal vergaan en dat de uitslag voldoende is voor het verkrijgen van een studentenvisum. Mocht het niet voldoende zijn dan proberen we het daarna gewoon nog een keer.

Enkele dagen na het examen zullen we naar Bangkok vertrekken om vervolgens twee weken door Thailand te reizen. Op die manier kunnen we even afstand nemen van het vele studeren van de afgelopen weken en daarnaast zullen we daar een vriend van Leander en een vriendin van Gabrielle ontmoeten welke ons tijdens deze reis komen vergezellen, we kijken er enorm naar uit.

Opnieuw bedankt voor het lezen, liefs en groetjes,

Leander en Gabrielle